Paul Evers

Op mijn 13^e begonnen met (klassieke) gitaarles. Speelde in veel locale bands, zoals Wishing Well en als laatste Dogmen, een King’s X coverband. Bij de meeste bands speelde ik gitaar of bas en deed ik backing vocals. Bij de laatste band was ik leadzanger.

Ik kreeg uiteindelijk genoeg van bandjes: Het draaide uiteindelijk altijd meer om de ego’s en de randzaken dan om de muziek. De songs die we speelden waren voornamelijk covers, geen eigen werk! Heb zangles genomen van een opera zangeres. Die leerde mij tal van zang- en ademhalingstechnieken waardoor ik meer met mijn stem kon doen.

Werkte ook als geluidstechnicus voor diverse bands en kwam zo terecht bij Venemaximaal, het PA- en Mobile Recording bedrijf van Aeilko. Samen deden we veel grote klussen. Tijdens één van de opnameklussen ontstond het idee om een song te schrijven: dit werd The Only Answer. Een klassiek thema dat ik had liggen, aangevuld met geweldige vocale harmonieën bedacht door Aeilko.

Dat leidde tot meer muzikale samenwerking waarbij telkens en alleen het liedje centraal stond en niet de mensen erachter. Zang-technisch kenmerkte het begin van HARDLAND zich als een zoektocht naar de diverse mogelijkheden met onze stemmen, wie was goed in wat. Hoe blenden onze stemmen het beste. Uiteindelijk hebben we een natuurlijke verdeling gevonden van de songs en partijen. Net als met de diverse stijlen van gitaarspel die de muziek van HARDLAND kenmerkt.

Algemene commentaar op Hardland songs: “te gek, moeten jullie wat mee gaan doen! Te goed voor de zolderkamer!”  Onze eigen cd in de cd speler…het blijft een vreemde gewaarwording, maar vervult me met trots!! Ready for more!